Soms weet je het gewoon even niet meer
Welke keuze je moet maken. Wat het juiste is. Of je linksaf of rechtsaf moet.
En hoe meer je erover nadenkt, hoe meer je vastloopt.
Je wikt, weegt, piekert.
Je vraagt advies, legt het naast elkaar, maakt lijstjes. En toch: geen duidelijk antwoord.
Alsof je hoofd maar blijft draaien, terwijl je hart stil in een hoekje zit te wachten.
We noemen het keuzestress.
Maar vaak is het eigenlijk: gevoelstress.
Want we weten het ergens wel. We voelen het alleen niet meer zo goed.
Het even niet weten is oké
Wat als je het even niet weten… gewoon toestaat?
Niet als iets wat je moet oplossen, maar als iets waar je in mag landen.
Wat als je stopt met zoeken naar hét antwoord, en begint met luisteren naar wat er in jou leeft?
Want ergens onder die twijfel zit iets zachts.
Iets wat nog niet af is.
Nog niet helder, maar wel aanwezig.
Soms helpt het om even niets te doen
Om stil te worden.
Te ademen. Te schrijven. Te wandelen zonder plan.
Of juist te praten met iemand die niets van je hoeft, maar gewoon luistert.
Als je even niet weet wat je moet doen, doe dan iets wat je helpt om te voelen.
Niet om het probleem op te lossen, maar om jezelf weer te vinden.
Dus als je het even niet weet…
Weet dan: dat hoeft ook niet.
Sta stil.
Leg je hand op je hart.
Adem zacht.
En stel jezelf één vraag:
“Wat voelt wél kloppend, vandaag?”
Je hoeft de grote beslissing nog niet te maken.
Soms begint het met een klein gevoel dat zegt: hier mag ik zijn.